Po przejściu światła białego przez pryzmat obserwujemy nie tylko odchylenie światła od pierwotnego kierunku, ale również jego rozszczepienie na barwy. Po rozszczepieniu światła białego, otrzymujemy szereg barw przechodzących w sposób ciągły jedna w drugą: od czerwonej poprzez pomarańczową, żółtą, zieloną, niebieską aż do fioletowej. Ten zestaw barw nazywamy widmem ciągłym światła białego.

Światło czerwone odchyla się od pierwotnego kierunku najmniej, tzn. że jego szybkość najmniej różni się od szybkości świtła w próżni (i powietrzu), natomiast światło fioletowe odchyla się od pierwotnego kierunku najbardziej, tzn. że jego szybkość najbardziej różni się od szybkości światła w próżni (i powietrzu).

Promienie świetlne przechodząc przez krople deszczu, rozszczepiają się tworząc tęcze.

To, że światło białe jest mieszaniną świateł o różnych barwach, pozwala zrozumieć, dlaczego różne przedmioty mają różne barwy. Przedmiot widzimy jako biały – jeżeli odbija (rozprasza) wszystkie składniki światła białego, jako czerwony – jeżeli odbija (rozprasza) światło o barwie czerwonej (a pozostałe barwy pochłania), jako zielony – jeżeli odbija (rozprasza) światło o barwie zielonej (a pozostałe barwy pochłania) itd. Przedmioty czarne pochłaniają światło o wszystkich barwach.